
قطع عضو یا آمپوتاسیون

10 آسیب شایع پا
کوتاهی پا یا اختلاف طول اندام تحتانی | علل، علائم و درمان بدون جراحی
آخرین بروزرسانی 1404/04/28
کوتاهی پا یا اختلاف طول اندام تحتانی حالتی است که در آن یکی از پاها نسبت به پای دیگر کوتاهتر است. این وضعیت ممکن است به صورت ساختاری (مربوط به تفاوت واقعی در طول استخوانها) یا عملکردی (ناشی از مشکلاتی مانند انحراف لگن، اسکولیوز یا مشکلات عضلانی) بروز کند. کوتاهی پا میتواند باعث ایجاد درد در کمر، لگن، زانو یا مچ پا شود و در صورت درماننشدن، به اختلال در الگوی راه رفتن، خستگی زودرس و بروز آسیبهای جبرانی در سایر نقاط بدن منجر گردد. تشخیص دقیق این عارضه از طریق معاینه بالینی و تصویربرداری انجام میشود و درمان آن بسته به شدت اختلاف، شامل استفاده از کفی و ارتز، فیزیوتراپی یا در موارد شدید، جراحی است.
فهرست مطالب
کوتاهی پا (یک پا بلندتر از پای دیگر): چگونه تشخیص دهیم و چه کار کنیم
کوتاهی پا یا اختلاف طول پا (Leg Length Discrepancy – LLD) یک وضعیت نسبتاً شایع است که در آن یک پا بلندتر از پای دیگر است. این تفاوت طول میتواند از چند میلیمتر تا چند سانتیمتر متغیر باشد و در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به مشکلات حرکتی، درد مفاصل، ناهنجاریهای قامتی و حتی آرتروز زودرس شود.
شیوع اختلاف طول پا
بر اساس تحقیقات، بین 40 تا 70 درصد از افراد درجاتی از کوتاهی پا را تجربه میکنند، اما در بیشتر موارد این تفاوت آنقدر جزئی است که نیاز به درمان خاصی ندارد. با این حال، در مواردی که اختلاف طول بیش از 5 میلیمتر باشد، ممکن است باعث ایجاد علائم ناخوشایند شود.
علل اختلاف ارتفاع یک پا با پای دیگر
دو نوع برای کوتاهی پا وجود دارد: عملکردی و ساختاری. این انواع علل متفاوتی دارند.
کوتاهی پا، عملکردی (غیر واقعی)
در نوع عملکردی ، طول استخوان های پا برابر است. با این حال ، یکی از پاها به دلیل مشکل در یکی از اعضای بدن زیر طولانی تر از پای دیگر به نظر می رسد:
- مفصل ران
- لگن
- زانو
- پا
- مچ پا
در کودکان ، نوع عملکردی می تواند زمانی اتفاق بیفتد که کودکی با مشکلی که باعث ایجاد هماهنگی در مفصل ران می شود متولد شود.
در بزرگسالان ، کوتاهی پای عملکردی می تواند ناشی از درد مزمن یا آرتریت و مشکلات مرتبط با آن در ستون فقرات ، لگن یا زانو باشد.
شرایط عصبی عضلانی یکی دیگر از علل بالقوه کوتاهی پا، عملکردی است ، زیرا این شرایط می تواند بر تراز و وضعیت فرد تأثیر بگذارد.
در برخی موارد ، ورزش می تواند به عملکرد کوتاهی پا کمک کند. اگر یک ورزشکار به گونه ای تمرین کند که باعث عدم تعادل یا ضعف عضلانی شود، ممکن است موقتاً کوتاهی پا عملکردی را تجربه کند.
ناهماهنگی ساختاری (واقعی)
کوتاهی پای ساختاری زمانی اتفاق می افتد که یا استخوان ران (استخوان ران) یا استخوان ساق پا (درشت نی) در یک پا کوتاهتر از پای دیگر باشد. این بیماری معمولاً در بدو تولد ظاهر می شود ، اما ممکن است با رشد کودک نیز اتفاق بیفتد.
برخی از علل بالقوه کوتاهی پا ساختاری عبارتند از:
- آسیب های استخوانی: شکستن استخوان می تواند رشد استخوان را در یک پا کند کند. این تأثیر به ویژه در صورت شکستن استخوان به قطعات زیادی یا آسیب به بافت عضلانی اطراف ، محتمل است. گاهی اوقات ، شکستگی در حال بهبود ممکن است باعث رشد بیش از حد بافت استخوانی شود. این رشد بیش از حد در کودکان خردسال که شکستگی استخوان ران دارند شایع است.
- صدمات صفحات رشد: صفحات رشد نواحی غضروف هستند که در انتهای استخوان های بلند قرار دارند. گاهی اوقات ، یک صفحه رشد می تواند آسیب ببیند ، که ممکن است باعث رشد سریعتر یا کندتر استخوان از استخوان در طرف مقابل بدن شود.
بیماری های استخوانی: بیماری های استخوانی مانند استئومیلیت می تواند باعث آسیب به صفحه رشد استخوان شود. این آسیب در نهایت منجر به کوتاهی پا می شود. - تومورهای استخوانی: تومورهای استخوانی و درمان های آنها می تواند بر رشد استخوان تأثیر گذاشته و به کوتاهی پا کمک کند.
- آرتریت جوانی (JA): JA یک بیماری خود ایمنی دوران کودکی است که باعث التهاب بافت داخل مفاصل می شود. این می تواند باعث ایجاد اختلال در رشد استخوان شود.
علائم و نشانه ها چیست؟
علامت اصلی کوتاهی پا، داشتن یک پا بلندتر از پای دیگر است. اگر این اختلاف بسیار کوچک باشد ، ممکن است علائم دیگری وجود نداشته باشد.
با این حال ، یک مطالعه در سال 2017 معتقد است که یک اختلاف کوچک به اندازه 2 سانتی متر (cm) می تواند باعث شود که لگن عدم تعادل در وضعیت بدن را جبران کند.
موارد متوسط تا شدید کوتاهی می تواند علائم اضافی ایجاد کند ، از جمله:
- مشکلات راه رفتن مانند لنگیدن
- درد در پشت ، لگن ، زانو یا مچ پا
- افزایش خستگی
نویسندگان مطالعه همچنین توجه دارند که کوتاهی می تواند بر کیفیت کلی زندگی افراد تأثیر بگذارد.
تشخیص کوتاهی پا
افرادی که مشکوک هستند که کوتاهی پار دارند باید برای تشخیص به پزشک مراجعه کنند.
در حالی که منتظر قرار ملاقات هستید ، فرد می تواند آزمایش خانگی زیر را امتحان کند تا ببیند آیا احتمال کوتاهی پا وجود دارد یا خیر.
آزمون خانگی
برای انجام آزمایش خانگی ، فرد باید:
- کفش و جوراب را در بیاورید.
- روی زمین دراز بکشید ، پاها را کنار هم نگه دارید.
- از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید کف دست خود را روی استخوان های باسن فرد قرار دهد ، به طوری که یک دست روی هر لگن خود داشته باشد.
- از مددکار بخواهید که باسن فرد را به آرامی به مدت 60 ثانیه از پهلو به پهلو حرکت دهد. این حرکت به شل شدن ماهیچه های سفت کمک می کند.
- از مددکار بخواهید تراز استخوان های مچ پای فرد را بررسی کند.
مچ پا که هم تراز نیستند می تواند نشان دهنده کوتاهی پا باشد. برای تأیید کوتاهی پا و تعیین اینکه آیا این یک مشکل عملکردی یا ساختاری است ، باید به پزشک مراجعه کرد.
تشخیص پزشکی
ممکن است پزشک از چندین روش برای تشخیص کوتاهی پا استفاده کند. این شامل:
- معاینه های جسمی
- مشاهده نحوه ایستادن ، نشستن و حرکت فرد
- تجزیه و تحلیل راه رفتن
- اندازه گیری کوتاهی پا، با درخواست از فرد برای ایستادن روی بلوک هایی با ارتفاع مختلف تا زمانی که باسن یکنواخت شود
- اشعه ایکس لگن یا پاها
- سی تی اسکن استخوان و بافت نرم پاها
درمان کوتاهی پا
نوع کوتاهی پا، نحوه درمان فرد را تعیین می کند. درمان میتواند با ورزش، استفاده از ارتز ها(کفش، کفی و…) برای جبران کوتاهی و در مواردی عمل جراحی را شامل شود.
درمان کوتاهی پای، عملکردی
درمان کوتاهی پای، عملکردی معمولاً شامل فیزیوتراپی ، ماساژ و تمرینات خاص برای اصلاح مناطق عدم تعادل و ضعف است. همچنین اصلاح وضعیت بد بدن بسیار مهم است.
نوع و تعداد دقیق مداخلات مورد نیاز فرد بستگی به علت و شدت کوتاهی دارد.
ورزش کردن و کوتاهی پای، عملکردی
تمرینات ممکن است به اصلاح برخی از کوتاهی های، های عملکردی کمک کند. با این حال ، مهم است که افراد از تکنیک های کششی و تقویتی صحیح استفاده کنند. آنها همچنین باید مراقب ورزش طرفی از بدن باشند که به تصحیح کوتاهی پا کمک می کند.
برای جلوگیری از ایجاد مشکلات بیشتر ، ممکن است منطقی باشد که از یک متخصص فیزیوتراپی کمک بگیرید. درمانگر می تواند مناطق عدم تعادل را شناسایی کرده و تمرینات مناسب را توصیه کند.
درمان کوتاهی پای ساختاری
تصحیح کوتاهی پای، ساختاری چندان ساده نیست. درمان معمولاً به تفاوت طول بین پاها بستگی دارد.
برخی از گزینه های درمانی احتمالی عبارتند از:
کفی طبی برای جبران کوتاهی پا
فردی که دارای کوتاهی خفیف، کمتر از 1 اینچ است ممکن است از کفی طبی با جبران کوتاهی در داخل کفش، روی پای کوتاه استفاده کنید. کفی طبی مخصوص کوتاهی پا می تواند کمردرد را کاهش داده و راه رفتن فرد را بهبود بخشد.
عمل جراحی
ممکن است جراحی برای درمان کوتاهی ضروری باشد. چندین گزینه جراحی در دسترس است که هر کدام یکی از موارد زیر را انجام می دهند:
- پای بلندتر را کوتاه کنید
- پای کوتاه را بلند کنید
- مانع رشد ساق بلندتر می شود
پس از عمل جراحی ، افراد به طور منظم به مطب پزشک مراجعه می کنند. آنها همچنین نیاز به توانبخشی گسترده ای دارند که شامل ورزش و فیزیوتراپی می شود.
درمان کوتاهی پا بدون جراحی
کوتاهی پا (تفاوت طول دو پا) یکی از مشکلات رایجی است که میتواند منجر به بروز عوارضی مانند کمردرد، زانو درد، درد لگن، خستگی زودهنگام و اختلال در راه رفتن شود. خوشبختانه در بسیاری از موارد میتوان کوتاهی پا را بدون نیاز به جراحی و با استفاده از روشهای غیرتهاجمی درمان یا کنترل کرد.
یکی از مؤثرترین راهکارهای درمانی، استفاده از کفی طبی تخصصی و کفشهای طبی اصلاحی است. این تجهیزات به صورت کاملاً سفارشی و بر اساس آنالیز دقیق پا، زانو و لگن بیمار طراحی میشوند تا:
اختلاف طول پاها را جبران کنند،
فشار را بهصورت متعادل بین دو پا توزیع نمایند،
و از بروز یا تشدید عوارض اسکلتیعضلانی جلوگیری کنند.
درمان بدون جراحی در توانطب
در مرکز ارتوپدی فنی توانطب، پس از بررسی کامل ساختار اسکلتی و اندازهگیری دقیق اختلاف طول پا، کفی طبی سفارشی یا افزایشدهنده ارتفاع داخلی کفش برای هر فرد ساخته میشود. این کفیها معمولاً درون کفش قرار میگیرند و به تدریج بدن را به وضعیت نرمال نزدیک میکنند.
در مواردی که اختلاف طول پا بیش از حد متوسط باشد، از کفشهای طبی با لژ خارجی نیز استفاده میشود تا بدن دچار عدم تعادل نشود.
جبران کوتاهی پا با کفش طبی، کفی مخصوص، بریس و صندل طبی
کوتاهی یک پا نسبت به پای دیگر اگرچه در نگاه اول مشکل سادهای به نظر میرسد، اما میتواند در درازمدت باعث بروز دردهای کمر، لگن، زانو و حتی اختلال در راه رفتن شود. خوشبختانه در بسیاری از موارد، این اختلاف طول پا با استفاده از وسایل کمکی قابل جبران است. کفش طبی و صندل طبی با طراحی اختصاصی، بهگونهای ساخته میشوند که اختلاف میلیمتری یا حتی چند سانتیمتری بین پاها را اصلاح کرده و تراز مناسبی در هنگام راه رفتن ایجاد کنند.
همچنین کفی مخصوص که توسط ارتوپدی فنی طراحی میشود، بهصورت سفارشی برای هر بیمار ساخته شده و داخل کفش قرار میگیرد تا ارتفاع پای کوتاهتر را افزایش داده و فشار وارده بر مفاصل را متعادل کند. در مواردی که کوتاهی پا شدیدتر باشد یا همراه با ناپایداری مفصل، ضعف عضلانی یا انحرافات دیگر باشد، ممکن است نیاز به استفاده از بریس (مانند بریس زانو یا مچ پا) نیز وجود داشته باشد تا عملکرد حرکتی بیمار بهبود یابد.
نکته مهم و امیدبخش این است که بسیاری از بیماران با استفاده از همین راهکارهای ساده و غیرجراحی، به زندگی روزمره خود بدون درد و اختلال بازمیگردند. تیم متخصصان توانطب آمادهاند تا با طراحی و ساخت کفش، کفی و بریس متناسب با شرایط خاص هر فرد، به شما کمک کنند تا با خیالی آسوده راه بروید و از حرکت لذت ببرید. جبران کوتاهی پا بهسادگی ممکن است—فقط کافی است قدم اول را بردارید.
مزایای درمان با کفی و کفش طبی
کاهش درد در ناحیه کمر، لگن و زانو
بهبود تعادل و کیفیت راه رفتن
پیشگیری از مشکلات ستون فقرات
بدون نیاز به دارو یا جراحی
قابل استفاده برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان
اگر شما یا یکی از نزدیکانتان با مشکل کوتاهی پا مواجه هستید، میتوانید برای ارزیابی تخصصی و دریافت مشاوره رایگان به مؤسسه ارتوپدی فنی توانطب مراجعه کنید. ما در توانطب با استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته و طراحی دقیق، به بهبود کیفیت زندگی شما کمک میکنیم.
خلاصه
داشتن یک پا بلندتر از پای دیگر یک اتفاق نسبتاً شایع است. اختلاف طول پا ممکن است ماهیت عملکردی یا ساختاری داشته باشد.
اختلافات جزئی اغلب هیچ علامت یا مشکلی ایجاد نمی کند. با این حال ، عدم تقارن متوسط تا شدید ممکن است مشکلاتی در راه رفتن و حالت بدن ایجاد کند و می تواند به درد لگن و کمر منجر شود.
در صورت مشکوک بودن افراد یا فرزندشان به این بیماری ، افراد باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک می تواند بیماری را تشخیص داده و درمان مناسب را توصیه کند.
سوالات متداول درباره کوتاهی پا (اختلاف طول پا)
کوتاهی پا یعنی یکی از پاها نسبت به پای دیگر کوتاهتر است؛ این اختلاف ممکن است واقعی (ساختاری) یا ظاهری (عملکردی) باشد. کوتاهی پا میتواند باعث درد کمر، لگن، زانو و مشکلات راه رفتن شود و با روشهایی مانند کفی طبی، کفش اصلاحی یا تمرین درمانی قابل درمان یا کنترل است.
بله. شکستگی لگن میتواند باعث کوتاهتر شدن پای آسیبدیده شود، بهویژه اگر شکستگی بهدرستی جوش نخورد یا مفصل ران درگیر شده باشد. در این شرایط باید با بررسی دقیق ارتوپدی، نوع درمان مناسب مانند کفی، بریس یا جراحی مشخص شود.
برای افزایش طول تاندون آشیل، تمرینات کششی ملایم، فیزیوتراپی و در برخی موارد استفاده از اسپلینت یا کفی مخصوص توصیه میشود. در موارد شدید، پزشک ممکن است جراحی طولدهی تاندون آشیل را پیشنهاد دهد.
احساس کوتاهی پا ممکن است به دلایل مادرزادی، آسیبدیدگی استخوان، انحراف لگن، مشکلات عضلانی یا عصبی باشد. برخی افراد بهطور طبیعی تفاوتی جزئی در طول پا دارند که بدون علامت است، اما در موارد علامتدار باید به پزشک مراجعه شود.
بله، دیسک کمر میتواند با فشار بر عصب سیاتیک باعث درد، بیحسی، یا گزگز در پا شود. این درد معمولاً از پایین کمر شروع شده و به پشت ران یا ساق پا تیر میکشد. درمان آن شامل استراحت، فیزیوتراپی، دارو و در برخی موارد جراحی است.
بله، یکی از شایعترین علل کمردرد یکطرفه، اختلاف طول پا است. این وضعیت فشار نامتعادلی بر ستون فقرات وارد میکند و در طولانیمدت باعث درد میشود.
کوتاهی عضلات همسترینگ معمولاً با احساس سفتی در پشت ران، محدودیت در خمکردن مفصل ران یا صافکردن زانو مشخص میشود. تستهای فیزیکی مانند تست SLR در فیزیوتراپی یا ارتوپدی برای تشخیص دقیق انجام میشود.
بله. کوتاهی تاندون آشیل معمولاً با تمرینات کششی منظم، فیزیوتراپی و در برخی موارد استفاده از ارتز یا اسپلینت قابل درمان است. در موارد مقاوم، جراحی برای طولدهی تاندون انجام میشود.
مدت استراحت بعد از جراحی تاندون آشیل معمولاً بین ۴ تا ۸ هفته است، اما بازگشت به فعالیت کامل ممکن است تا ۳ تا ۶ ماه طول بکشد. فیزیوتراپی نقش مهمی در روند بهبودی ایفا میکند.
بهتر است به متخصصین ارتوپدی با تجربه در زمینه اختلالات قامتی مراجعه کنید. در شهرهای بزرگ مانند تهران، اصفهان و مشهد، پزشکان باتجربه در بیمارستانهای شریعتی، امام خمینی، ساسان (تهران)، امام رضا (مشهد) و الزهرا (اصفهان) فعالیت دارند.