درد بازو

آسیب یا ضربه به هر قسمتی از بازو یا شانه ، از جمله شکستگی استخوان ، دررفتگی مفصل و کشیدگی و پیچ خوردگی عضلات ، از علل شایع درد بازو هستند. گاهی اوقات بیماریهایی که سایر اندام های بدن را تحت تأثیر قرار می دهند ، مانند بیماری عروق محیطی یا آرتریت ، می توانند علت درد در بازو باشند.

درد بازو به صورت ناراحتی یا دردی است که در هر نقطه از بازو تجربه می شود. این می تواند شامل درد در مچ دست ، آرنج و شانه باشد.

این نوع درد می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. شایعترین دلایل آسیب یا استفاده بیش از حد از دست و بازو است. بسته به علت ، درد ممکن است به طور ناگهانی شروع شده و از بین برود ، یا ممکن است به تدریج افزایش یابد.

علائمی که با درد بازو بروز می کند

علائمی که می توانند همراه با درد بازو باشند به علت بستگی دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• قرمزی بازو
• سفتی، سختی
• ورم
• تورم غدد لنفاوی زیر بازو

دلایل درد بازو

علل درد بازو و علائم همراه آن می تواند از خفیف تا شدید باشد. دلایل احتمالی این مشکل عبارتند از:

اعصاب خرد شده

اعصاب خرد شده، زمانی اتفاق می افتد که یک عصب به دلیل احاطه، فشار زیادی بر روی آن وارد شود:

• استخوان ها
• ماهیچه
• غضروف
• تاندون ها
  علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:
• مور مور
• بی حسی
• درد وحشتناک
• ضعف عضلانی

پیچ خوردگی

پیچ خوردگی، رگ به رگ شدن کشش یا پارگی رباط ها یا تاندون ها است. آنها آسیب های شایع هستند. شما می توانید از پیچ خوردگی خفیف در خانه مراقبت کنید ، اما فشارهای شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. علائم شایع می تواند شامل تورم ، کبودی ، تحرک محدود مفصل و مفصل ناپایدار باشد.

تاندونیت

تاندونیت التهاب تاندون است. این حالت معمولاً در شانه ها ، آرنج و مچ دست اتفاق می افتد. تاندونیت ممکن است از خفیف تا شدید متفاوت باشد. علائم دیگر شامل تورم خفیف ، حساسیت به لمس و درد مبهم و دردناک است.

آسیب روتاتور کاف

این موارد اغلب در افرادی رخ می دهد که در زندگی روزمره خود حرکات بالای سر خود را انجام می دهند ، مانند نقاشان یا بازیکنان بسکتبال. علائم شامل درد مبهم در شانه و ضعف بالقوه بازو است.

روتاتور کاف گروهی از ماهیچه ها و تاندون ها هستند که مفصل شانه را احاطه کرده و از آن حمایت می کنند. آنها با هم به محکم نگه داشتن استخوان بالای بازو در حفره شانه کمک می کنند.

تاندونیت روتاتور کاف (RCT) به تحریک یا التهاب روتاتور کاف اشاره دارد. این وضعیت به ویژه در بین ورزشکاران نخبه و افرادی که مرتباً ورزشهای خاصی انجام می دهند شایع است.

برخی از علل RCT عبارتند از:

• تکنیک ضعیف پرتاب سربار در ورزشهایی مانند بیس بال و نیزه
• ضربه مستقیم به روتاتور کاف
• افتادن روی بازوی مستقیم

برای تشخیص RCT ، پزشک یک شرح حال کامل پزشکی می گیرد. این به احتمال زیاد شامل سوالات در مورد موارد زیر است:

• آیا شخص راست دست است یا چپ دست
• مشارکت فعلی یا قبلی در ورزش
• تاریخچه کار
• سابقه آسیب به شانه
• سابقه جراحی مربوطه

همچنین پزشک معاینه فیزیکی شانه ، ستون فقرات و گردن را انجام می دهد. گاهی اوقات ، پزشک ممکن است آزمایشات تصویربرداری پزشکی را درخواست کند ، مانند:

• رادیوگرافی
• سونوگرافی
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

پزشک معمولاً توصیه می کند که فرد مبتلا به RCT شانه خود را برای کمک به بهبودی باز کند. آنها همچنین ممکن است درمان های زیر را پیشنهاد دهند:

• داروهای ضد التهابی
• تزریق کورتیزون به داخل روتاتور کاف
• جراحی برای ترمیم RCT

استخوان های شکسته

شکستگی یا شکستگی استخوان می تواند سبب درد شدید در بازو شود. امکان دارد هنگام شکستن استخوان صدای محکم و ناگهانی ایی را بشنوید. علائم شامل:

• ورم
• کبودی
• درد شدید
• تغییر شکل قابل مشاهده
• ناتوانی در چرخاندن کف دست

روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید یک اختلال مزمن ناشی از التهاب است که در درجه اول مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم رایج عبارتند از:

• مفاصل گرم و لطیف
• تورم مفاصل
• سفتی در مفاصل
• خستگی

آنژین

آنژین درد قفسه سینه است که هنگامی اتفاق می افتد که قلب شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند. این می تواند باعث درد در بازو و شانه و همچنین فشار در قفسه سینه ، گردن و پشت شود. داشتن آنژین اغلب نشان دهنده یک مشکل اساسی قلب است. علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد قفسه سینه
• حالت تهوع
• تنگی نفس
• سرگیجه

حمله قلبی

حملات قلبی هنگامی اتفاق می افتد که خون به دلیل انسداد در نتیجه قطع اکسیژن قلب ، به قلب نرسد. اگر اکسیژن سریع برنگردد ، این می تواند باعث از بین رفتن بخشهایی از عضله قلب شود. هنگام حمله قلبی ، ممکن است داشته باشید:

• درد در یک یا هر دو بازو
• تنگی نفس
• درد در جای دیگر بدن شما
• حالت تهوع
• عرق سرد
• درد قفسه سینه
• سرگیجه

اگر فکر می کنید دچار حمله قلبی شده اید با اورژانس تماس بگیرید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

فردی که مشکوک به حمله قلبی است باید به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشد.

افراد مبتلا به آنژین ممکن است در تشخیص حمله قلبی از یک دوره آنژین دچار مشکل شوند. اگر علائم بعد از درمان با آسپرین یا اسپری زیر زبانی نیتروگلیسیرین ادامه یافت ، درمان اضطراری ضروری است.

اگر استراحت و یخ علائم را کاهش ندهد ، ممکن است آسیب های ورزشی مانند شانه شناگر و RCT نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشند. پزشک ممکن است فرد را برای درمان بیشتر به فیزیوتراپیست ارجاع دهد.

افراد مبتلا به نوریت بازویی ممکن است برای تشخیص و تسکین درد با پزشک خود مشورت کنند. با این حال ، چند گزینه درمانی دیگر در دسترس نیست. این وضعیت به طور کلی به خودی خود برطرف می شود.

تشخیص درد بازو

پزشک برای درمان آن ابتدا باید علت اصلی درد را تشخیص دهد. ابتدا آنها سابقه و معاینه بدنی را انجام می دهند و از شما در مورد فعالیت ، آسیب های احتمالی و علائم شما سوال می کنند. بر اساس علائم شما ، آزمایشات زیر ممکن است به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد:

• امکان دارد پزشک از شما درخواست کند، دستان خود را بلند کنید یا حرکات ساده دیگری را برای ارزیابی دامنه حرکت خود انجام دهید. این کار می تواند به آنها کمک کند محل و علت آسیب های احتمالی یا درد را تشخیص دهند.
• آزمایش خون می تواند برای پزشک شما مفید باشد، زیرا برخی شرایط را که می تواند باعث درد بازو شود ، مانند دیابت یا برخی شرایط خاص که باعث التهاب مفاصل می شود ، را تشخیص دهد.
• اشعه ایکس می تواند به شما کمک کند تا استخوان های شکسته یا شکستگی را تشخیص دهد.
• اگر دکتر شما فکر می کند که درد بازوی شما با عوارض احتمالی قلبی همراه است ، ممکن است آزمایشاتی را برای ارزیابی عملکرد قلب شما و ارزیابی جریان خون از قلب انجام دهد.
• در سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای گرفتن تصویری از داخل بدن استفاده می شود. آنها می توانند به پزشک شما کمک کنند تا مشکلات مفاصل ، رباط ها و تاندون ها را تشخیص دهد.
• پزشک شما ممکن است MRI و سی تی اسکن را تجویز کند تا تصویر دقیق تری از بافت نرم و استخوان ها بدست آورد. این می تواند به آنها کمک کند مشکلات را تشخیص دهند.

وقتی درد بازو اضطراری است

بیشتر اوقات درد بازو نشانه اضطراری پزشکی نیست. در بسیاری از موارد ، شما می توانید این درد را با روش های خانگی درمان کنید. با این حال ، در برخی موارد باید به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

اگر مشکوک هستید که حمله قلبی یا بیماری قلبی دیگری باعث درد بازو شده است باید فوراً با اورژانس تماس بگیرید.

علائم دیگر حمله قلبی عبارتند از:

• درد یا فشار قفسه سینه
• درد در پشت ، گردن یا بالاتنه
• سرگیجه
• سبکی سر
• حالت تهوع
• تنگی نفس

اگر مشکوک هستید که درد بازوی شما به دلیل شکستگی بازو است ، باید فورا به مراقبت های پزشکی مراجعه کنید یا به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید.

علائم دیگر شکستگی بازو عبارتند از:

• درد شدید و تیز
• تغییر شکل فیزیکی قابل مشاهده ، مانند اینکه، بازو یا مچ دست خود که از یک زاویه خارج شده است
• قادر به خم شدن یا چرخاندن دست ، دست یا انگشتان نیست

روش های درمانی برای درد بازو

روش های درمانی درد بازو از نظر علت و شدت درد متفاوت خواهد بود.

درمان های درد در بازو می تواند شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد درد. در بعضی موارد ، درد در بازو ممکن است به اندازه ای باشد که پزشک داروی مسکن را برای شما تجویز کند.
• داروهای ضد التهاب. برای درد ناشی از التهاب ، داروهای ضد التهاب مانند کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش علت اصلی و درد بعدی کمک کنند. داروهای ضد التهاب به عنوان داروهای خوراکی ، تزریق و داروهای داخل وریدی موجود است.
• فیزیوتراپی. شاید لازم باشد مقداری از درد بازو را با فیزیوتراپی معالجه کنید ، به ویژه هنگامی که دامنه حرکتی محدودی دارید.
• عمل جراحی. در موارد شدید درد بازو ، جراحی ممکن است لازم باشد. به عنوان مثال می توان رباط های پاره شده و استخوان های شکسته را نام برد.

(در صورتی که عمل جراحی برای شکستگی مقدور نباشد میتوان از Sarmiento استفاده کرد)

درمانهای خانگی برای درد بازو

علاوه بر داروهایی که پزشک می تواند برای درد بازو تجویز کند ، می توانید از انواع روش های درمانی در خانه استفاده کنید.

نمونه هایی از درمان های خانگی برای درد بازو عبارتند از:

استراحت

گاهی اوقات ، تمام نیاز بدن به استراحت است. به ناحیه درد، استراحت دهید و از ورزش و حرکت شدید خودداری کنید.

یخ

یخ اغلب می تواند به کاهش تورم و التهاب کمک کند. از کیسه یخ ، پوشانده شده در یک حوله ، به مدت 20 دقیقه در محل درد استفاده کنید. بین کیسه های یخ حداقل یک ساعت صبر کنید.

مسکن های بدون نسخه (OTC)

اگر نمی خواهید برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید و درد شما خفیف است ، داروهای ضد درد OTC مانند آسپیرین یا ایبوپروفن می توانند به درمان ناراحتی شما کمک کنند. این داروها را بیش از مدت توصیه شده استفاده نکنید.

فشرده سازی

بسته بندی ناحیه ای که در آن احساس درد می کنید با یک باند الاستیک یا مهاربند می تواند به کاهش تورم کمک کند و از گسترش بیش از حد درد مفصل جلوگیری می کند و باعث ترمیم می شود.

ارتفاع

برای کمک به کاهش تورم و درد ، بازوی خود را بالا نگه دارید.

اگر هر یک از این روش های درمانی درد شما را بدتر کرد ، فوراً درمان خانگی را متوقف کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

جلوگیری از درد بازو

در بسیاری از موارد ، درد بازو به دلیل آسیب دیدگی یا شرایطی که قابل پیشگیری هستند، رخ می دهد. برای جلوگیری از آسیب دیدگی و درد می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

• بطور منظم ، بخصوص قبل از ورزش، کشش داشته باشید
• مطمئن شوید که فرم صحیحی را برای تمریناتی که برای جلوگیری از آسیب دیدگی انجام می دهید ، داشته باشید
• هنگام ورزش از تجهیزات محافظ استفاده کنید
• روی فرم بودن
• اشیا را با احتیاط بلند کنید

اگر علیرغم تمام تلاش خود ، باز هم درد بازو دارید که مداوم است یا در برنامه روزمره شما تداخل ایجاد می کند ، به پزشک مراجعه کنید. آنها می توانند علت را تعیین کرده و بهترین گزینه های درمانی را با شما در میان بگذارند.

تمرینات

پس از کاهش درد، به سراغ تمرینات می روید. مدت زمانی که طول می کشد تا بهبود یابد به شدت علائم شما بستگی دارد. مشاهده نتایج ممکن است تا 8 هفته یا حتی بیشتر طول بکشد.

این یک وضعیت ورزشی “بدون درد، بدون سود” نیست. اگر صدمه می بینید، بس کنید. فشار دادن از طریق آن فقط آن را بدتر می کند.

با تمرینات زیر، تعداد تکرارها و تعداد دفعات انجام آنها فقط یک راهنما است. توصیه ها و برنامه درمانگر خود را دنبال کنید. و به بدنت گوش کن اگر 10 تکرار ضرر دارد، با پنج تکرار شروع کنید. اگر انجام هر روز آن‌ها به نظر سخت می‌آید، یک روز در میان امتحان کنید و راه خود را ادامه دهید.

برای اینکه بدانید فیزیوتراپی ممکن است شامل چه مواردی باشد، در اینجا برخی از تمرینات کلی آورده شده است:

کشش انگشت:

• انگشتان خود را به انگشت شست خود لمس کنید و یک کش لاستیکی در اطراف آنها از جمله انگشت شست خود قرار دهید.
• به آرامی انگشت شست و انگشتان خود را تا انتها باز کنید، سپس آنها را ببندید.
• تا 25 بار تکرار کنید.

این کشش را تا سه بار در روز انجام دهید. اگر خیلی آسان شد، دو نوار لاستیکی را امتحان کنید.

فشار دادن توپ:

• یک توپ تنیس یا توپ لاستیکی نرم را در دست بگیرید.
• تا 25 بار فشار داده و رها کنید.

این کشش را تا سه بار در روز انجام دهید. اگر باعث درد شما می شود، از یک شی نرم تر مانند اسفنج یا جوراب های توپی استفاده کنید.

کشش خم کننده مچ:

• بازوی خود را مستقیم به سمت بیرون نگه دارید تا آرنج خم نشود و کف دست به سمت بالا باشد.
• از دست دیگر خود برای گرفتن انگشتان دست دراز شده خود استفاده کنید و آن را خم کنید. به سمت بدن خود برگردید تا زمانی که بتوانید آن را در ساعد داخلی خود احساس کنید.
• 15 ثانیه نگه دارید.
• سه تا پنج بار تکرار کنید.

این کار را دو یا سه بار در روز انجام دهید. می توانید آن را تا 30 ثانیه نگه دارید و به جای سه تا پنج بار، پنج تا 10 بار تکرار کنید.

کشش اکستانسور مچ:

این دقیقاً مانند آخرین کشش است، اما کف دست شما به جای بالا، رو به پایین است:

• بازوی خود را مستقیم به سمت بیرون نگه دارید تا آرنج خم نشود و کف دست به سمت پایین باشد.
• از دست دیگر خود برای گرفتن انگشتان دست دراز شده خود استفاده کنید و آن را به سمت بدن خود خم کنید تا زمانی که بتوانید آن را در قسمت بیرونی ساعد خود احساس کنید.
• 15 ثانیه نگه دارید.
• سه تا پنج بار تکرار کنید.

این کار را دو یا سه بار در روز انجام دهید. می توانید آن را تا 30 ثانیه نگه دارید و به جای سه تا پنج بار، پنج تا 10 بار تکرار کنید.

چرخش مچ:

• آرنج خود را با زاویه قائمه در کنار خود خم کنید تا یک L تشکیل شود.
• دست خود را کف دست به سمت بالا نگه دارید.
• به آرامی مچ دست خود را بچرخانید تا کف دست به سمت پایین باشد.
• 15 ثانیه نگه دارید.
• سه تا پنج بار تکرار کنید.

این کار را دو یا سه بار در روز انجام دهید. می توانید آن را تا 30 ثانیه نگه دارید و به جای سه تا پنج بار، 5 تا 10 بار تکرار کنید.

تقویت ساعد:

• یک دمبل 0.5 کیلوگرم – یا ابزاری مانند چکش یا آچار – بردارید و بنشینید.
• ساعد خود را روی ران یا لبه میز نگه دارید تا مچ دست خود را حفظ کنید. روی لبه آویزان است
  پایین دمبل را بگیرید – نه وسط، طبق معمول.
• به آرامی دست خود را بچرخانید تا کف دست به سمت بالا باشد. مطمئن شوید که فقط ساعد خود را حرکت دهید، نه آرنج خود را.
• به آرامی کف دست خود را به سمت زمین بچرخانید.
• 10 بار تکرار کنید.

این کار را یک یا دو بار در روز انجام دهید، اگر می خواهید این کار را انجام دهید. همچنین می توانید به جای 10 بار، 20 بار تکرار کنید.

تمرینات غیرعادی و متمرکز:

• با یک دمبل 0.5 یا 1 کیلوگرمی شروع کنید و روی صندلی کنار میزی بنشینید که لبه دارد.
• آرنج را تا 90 درجه خم کنید؛ کف دست باید رو به زمین باشد. به آرامی وزنه را پایین بیاورید، سپس به آرامی بالا بیاورید. این ممکن است دردناک باشد، اما وزن را 10 بار بالا و پایین بیاورید یا تا زمانی که دیگر نتوانید.
• چند دقیقه استراحت کنید.
• آرنج را کاملا صاف روی میز صاف کنید، طوری که کف دستتان رو به زمین باشد. به آرامی پایین بیاورید و وزن را 10 بار بالا ببرید.
• هنگامی که انجام 10 تکرار آسان شد، وزن را 0.5 تا 1 کیلوگرم افزایش دهید. تمرینات را یک بار در روز به مدت حدود 3 ماه ادامه دهید. درد باید در عرض یک ماه تا 6 هفته شروع به فروکش کند.

بعد از اتمام برنامه شما

هنگامی که آرنج شما بدون درد است و پشت دست شما بهتر از همیشه است، باید همچنان عضلات خود را قوی و انعطاف پذیر نگه دارید.

به این دلیل که فعالیت های روزمره عضلات شما را آنطور که باید قوی و انعطاف پذیر نگه نمی دارند تا از آسیب های ورزشی جلوگیری کنید.

با درمانگر یا پزشک خود در مورد بهترین راه ها برای ادامه کار آرنج خود در بهترین حالت صحبت کنید.